De Nederlandse rookie behaalde zijn eerste Grand Prix-overwinning in Sepang en werd daarmee de eerste Nederlander die een Grand Prix won sinds 1990.
Het is veilig om te zeggen dat Nederlanders de laatste decennia van Grand Prix-races zonder veel succes hebben doorstaan, of het nu in Grand Prix-motorracen of in de Formule 1 was.
Het leek eindelijk te veranderen in 2016, toen Max Verstappen werd binnengehaald bij Red Bull Racing en vanaf het begin zijn eerste F1-race won. In hetzelfde jaar rekruteerde Red Bull KTM Ajo Bo Bendsneyder voor hun Moto3-team, waarbij de Nederlander het jaar ervoor net de Red Bull Rookies Cup had gewonnen.
Ondanks een veelbelovende start met twee podia worstelde KTM het jaar daarop tegen de Honda’s, en Bendsneyder maakte een grote overstap naar de Moto2, waar hij uiteindelijk uitkwam voor worstelende teams als Tech3, NTS en SAG Team.
Hoewel het talent er duidelijk was, wisten de Nederlandse fans dat er niet veel gedaan kon worden met matige racemotoren, en het werd wanhopig wachten tot een groot team als Marc VDS of Ajo hem zou rekruteren. Het was dat, of geduldig wachten op twee veelbelovende Nederlandse talenten in het CEV Moto3-kampioenschap (nu bekend als JuniorGP’s); Collin Veijer en Zonta van den Goorbergh.
Zonta, zoon van voormalig Grand Prix-rijder Jurgen van den Goorbergh, maakte op 16-jarige leeftijd rechtstreeks de sprong naar de Moto2 bij RW Racing, waarbij hij zijn toenemende lengte als een groeiend probleem voor Moto3-machines noemde. Collin Veijer daarentegen werd ingezet in het sterke Husqvarna IntactGP, samen met de snelle Moto3-veteraan Ayumu Sasaki.
Een korte terugblik op de carrière van Collin Veijer tot nu toe..
Collin Veijer werd geboren in Staphorst, Overijssel, een klein stadje in het oosten van Nederland. Hij kwam uit een racefamilie, waar zijn vader en ooms met motorfietsen veelal aan het racen waren. Terwijl zijn vader stopte vanwege werkverplichtingen, gingen zijn ooms door; Joan racet in de Nederlandse 600cc- en 1000cc-kampioenschappen, terwijl Arno momenteel zijn rijdercoach is.
“Ik hield van racemotoren vanaf het eerste moment dat ik ze zag, maar ik moest wachten… Veel van mijn familieleden raceten met motoren, dus namen ze mij vaak mee op pad” Vertelde hij op redbull.com
“Mijn vader is ook zeer betrokken bij mijn raceleven. Hij kocht voor mij op mijn 4e verjaardag een minibike, natuurlijk omdat hij al eerder aan motorracen deed en ik ben blij dat hij dat heeft gedaan, want sinds dat moment ben ik verslaafd, ik vond het vanaf het eerste moment leuk.
Samen met mijn vader en oom zijn we begonnen aan de nationale kampioenschappen en daarna ook aan de internationale kampioenschappen. Ze hebben vanaf het begin altijd aan mijn kant gestaan. Mijn moeder en zussen geven me veel liefde als ik weer thuis ben“
Veijer maakte op zijn minibike de overstap naar de CIV Italiaanse beker, waar hij twee keer tweede werd. Vervolgens nam hij deel aan het MiniGP50 CIV-kampioenschap, dat hij in 2017 won.
De tijd kwam dat hij in 2019 de overstap maakte naar het CIV Moto3-kampioenschap, rijdend voor SpeedUp en als 5e eindigde in het algemeen klassement met twee podia op zijn naam, waarmee hij veelgeprezen Moto3-talenten van vandaag, zoals Elia Bartolini en Joel Kelso, versloeg.
“In 2019 heb ik geleerd rustig en kalm in mijn hoofd te zijn, en volledig gefocust te zijn voor en tijdens het raceweekend. Voor 2020 wil ik allereerst tijdens de test zo snel mogelijk wennen aan de motor en goede tijden kunnen rijden. In de races hoop ik wat punten te scoren. Mijn doel in het kampioenschap is top 15, maar ik wil heel hard werken om meer te bereiken.“
Hij werd geselecteerd om samen met Zonta van den Goorbergh deel te nemen aan de Red Bull Rookies Cup 2020 en eindigde op een solide 10e plaats in het algemeen klassement, terwijl Zonta als 8e eindigde. Ondanks ze in 2021 allebei de overstap maakten naar het CEV Moto3-kampioenschap, bleef Collin nog steeds in Red Bull Rookies om gelijktijdig naast het CEV-kampioenschap te strijden.
Zijn tweede RB Rookies-seizoen werd helaas geplaagd door blessures en een Covid-infectie, en hij eindigde het seizoen als 12e algemeen. Tegelijkertijd eindigde hij het CEV Moto3-seizoen als 15e algemeen.
“Ik heb enorm genoten van 2020, mijn eerste Rookies Cup-seizoen. Mentaal ben ik veel verbeterd. Ik heb geleerd kalm te blijven en in mezelf te geloven, zelfs als het niet goed gaat, een goed resultaat te accepteren en te voorkomen dat ik overdrijf en te veel wil. Het mentale deel is erg belangrijk tijdens het racen.“
Veijer nam opnieuw deel aan het JuniorGP Moto3-kampioenschap, Het was zijn meest succesvolle campagne tot nu toe, waarin hij twee overwinningen en een extra podium behaalde en het seizoen als zesde eindigde in het algemeen klassement.
Zijn prestaties waren voldoende om het fabrieksteam van Husqvarna Moto3 te overtuigen, dat net was overgenomen door IntactGP na een aantal succesvolle jaren onder leiding van Max Biaggi. Ayumu Sasaki werd behouden als hun hoofdrijder en Veijer werd gerekruteerd om de Schotse veteraan John McPhee te vervangen, wiens 11-jarige periode in de Moto3 hem meerdere overwinningen en podia opleverde, voordat hij vertrok vanwege de maximumleeftijdsregel van Moto3.
Het was niet bepaald een gemakkelijke start voor de Nederlander in het wereldkampioenschap, maar hij brak eindelijk door in de top 10 tijdens de zesde ronde in Mugello, waar hij 6e werd, 13 seconden achter het leidende peloton, maar aan het hoofd van zijn eigen trein van 9 andere rijders.
Sindsdien vocht hij veel races om de leiding, met name in zijn thuisronde in Assen, waar hij in de laatste ronde een highside redde, maar zich aan het eind van de ronde terugvocht naar de 4e plaats.
Na nog meer close-ups en 4e plaatsen brak hij eindelijk door in Thailand, waar hij kampioenschapsleider Jaume Masia met drie honderdsten van een seconde versloeg. Het werd alleen maar beter in de volgende ronde, waar hij zijn teamgenoot Sasaki naar de overwinning vocht en geschiedenis schreef voor Nederland door de eerste Nederlandse winnaar in 33 jaar te worden.
Door dit resultaat staat hij nu samen met Diogo Moreira in de tussenstand van het kampioenschap, want ze hebben allebei 130 punten en laatstgenoemde staat zevende in het algemeen klassement.
Hoe dan ook, het is een indrukwekkend jaar geweest voor de Nederlander, die momenteel de op één na beste rookie in de tussenstand is achter David Alonso, die momenteel ver voor ligt op de derde plaats met 205 punten.
Hoe ziet de toekomst van grand prix motorracen eruit voor de Nederlanders?
Hoewel het Nederlandse volkslied tegenwoordig als norm wordt beschouwd in de Grand Prix-racerij dankzij de dominantie van Max Verstappen in de F1, is het helemaal nieuw voor de huidige generatie fans van motorwedstrijden op de weg, met Veijer als de eerste die het naar de hoogste trede bracht in het moderne MotoGP-tijdperk.
Het is echter het vermelden waard dat World Superbike-ster Michael van der Mark behoorlijk succesvol is geweest in WorldSBK met 5 overwinningen en 50 podiumplaatsen, ondanks het feit dat de serie niet als grand prix’s wordt bestempeld.
Met talloze podiumplaatsen door de jaren heen en bijna-overwinningen met Nederlandse coureurs, kunnen we gerust zeggen dat Veijer de Nederlandse fans veel meer hoop heeft gegeven voor de toekomst van de motorracerij. Dit seizoen is nog maar zijn leerjaar en hij vecht nu al elke race om de overwinning, dus je vraagt je af hoeveel hij geleerd heeft om zich voor te bereiden op volgend seizoen.
Bovendien zien de Nederlanders er in de Moto2 tot nu toe ook goed uit. Voor een team als SAG, dat door de jaren heen berucht is geweest vanwege hun slechte resultaten, financiële problemen en wanbeleid, zou een puntenfinish (laat staan een podiumfinish) Bo Bendsneyder goed moeten staan, zeker gezien het aantal keren dat zijn teamgenoten door de jaren heen zijn gekomen en gegaan terwijl ze worstelden om resultaten. Met zulke prestaties, wie weet of er eindelijk een topteam bij Bo aanklopt om hem de kans te geven die hij verdient.
Zonta van den Goorbergh lijkt in veilige handen te zijn bij het Nederlandse RW Racing team, dat hem op 16-jarige leeftijd direct uit de regionale Moto3 cup haalde.
Zelfs toen sommige journalisten zware kritiek hadden op de overstap en het team onverantwoordelijk noemden, was Zonta’s nooit opgevende houding van grote invloed op het team.
Hij bracht zijn tijd geduldig door met het leren van nieuwe circuits, een nieuwe machtige Moto2-machine en het leven als een coureur in het wereldkampioenschap. Samen met de Belg Barry Baltus, die ook een voortijdige sprong maakte vanwege zijn lengte, heeft Zonta een teamgenoot waar hij het goed mee kan vinden, die ook erg jong is en vergelijkbare omstandigheden in zijn carrière heeft meegemaakt.
Dit jaar was Zonta’s 2e seizoen en hij scoorde zijn eerste punten in de Grand Prix van India, voordat hij opnieuw scoorde in de volgende GP van Japan. Met de vooruitgang die hij in korte tijd al heeft geboekt, en hij is pas 17 jaar oud, heeft hij zeker nog een lange weg te gaan in zijn carrière en nog veel meer om te laten zien wat hij in huis heeft.
De toekomst van het motorracen is dus in grote handen voor de Nederlander.
Uitgelichte afbeeldingen – motogp.com, Dorna, Gold & Goose/Red Bull Content Pool, Polarity Photo
Geschreven door – Geschreven door Liam van de Seijp
